E 21º36'09.36"
N 49º28'18.33"

Cerkiew orientowana, usytuowana w południowej części wsi, na wyplantowanym zboczu opadającym ku potokowi Wilsznia. Wokół cerkwi relikty kamiennego muru oraz nieliczne drzewa. Od strony wschodniej dojście do cerkwi kamiennym mostem przerzuconym nad potokiem. Za cerkwią, od strony południowej cmentarz wiejski.
Budowla drewniana, trójdzielna, na kamiennej podmurówce, o ścianach konstrukcji zrębowej, zwęgłowanych na jaskółczy ogon, obitych gontem. Babiniec, nawa i sanktuarium na rzucie zbliżonym do kwadratu, babiniec i sanktuarium o podobnej szerokości, nawa najszersza. Do sanktuarium od północy dostawiona zakrystia na planie prostokąta, wysunięta nieznacznie przed zrąb nawy, dostępna z zewnątrz i z wnętrza. Babiniec i nawa tej samej wysokości, sanktuarium z zakrystią znacznie niższe.
Sanktuarium i nawa nakryte łamanymi dachami namiotowymi, z baniastymi ośmiobocznymi hełmami zwieńczonymi krótkimi, ślepymi latarniami. Na osi cerkwi, między dachami nawy i sanktuarium krótki kalenicowy daszek trójspadowy. Nad babińcem dach trójspadowy, kalenicowy, podobny nad zakrystią. Wszystkie dachy kryte blachą.
Wewnątrz ściany oszalowane. Nad sanktuarium i nawą sklepienie zwierciadlane, nad babińcem strop belkowy, nad zakrystią strop z podsufitką.
Otwory okienne prostokątne, w nawie zdwojone, zamknięte łukiem odcinkowym. Otwory drzwiowe w zakrystii prostokątne, w babińcu otwór zamknięty łukiem odcinkowym.

Historia obiektu

Wieś została założona przez osadników wołoskich już w XV wieku. Pierwszą cerkiew wzniesiono we wsi w roku 1752. Według tradycji została ona przeniesiona z Zakarpacia. W 1880 r. w Olchowcu istniała parafia greko-katolicka z drewnianą cerkwią a wieś liczyła 400 mieszkańców, w tym 390 wyznania greko-katolickiego. W 1934 r. rozebrano starą, chylącą się ku upadkowi cerkiew a na jej miejscu wzniesiono nową (według innych przekazów istniejącą cerkiew wyremontowano i rozbudowano w latach 20. XX w.). W 1944 roku wywieziono do Związku Sowieckiego około 3/4 ludności wsi. W latach 40. XX w. z pozostawionej bez opieki cerkwi rozkradziono znaczną część wyposażenia. Po wysiedleniu autochtonów cerkiew przeszła w 1947 r. w użytkowanie kościoła rzymskokatolickiego. W latach 50. i 60. XX w. wymieniono część stolarki okiennej i oszalowano ściany zewnętrzne świątyni. Od 1987 r. wznowiono w niej nabożeństwa grekokatolickie. W latach 80. i 90. XX w. cerkiew odremontowano i obito gontem, wymieniono podłogi, oszalowano wewnętrzne ściany oraz wykonano ikonostas. Dziś we wsi mieszkają niemal sami Łemkowie. Od 1991 r. w niedzielę poprzedzającą święto Przeniesienia Relikwii św. Mikołaja (w końcu maja) w Olchowcu organizowany jest corocznie kermesz (odpust grek-okatolicki).
Obecnie cerkiew służy zarówno społeczności rzymsko-katolickiej jak i greko-katolickiej należąc do rzymsko-katolickiej parafii w Polanach i greko-katolickiej w Komańczy.

Źródło: http://www.podkarpackie.pl/szlak/obiekt.php?akcja=OLCHOWIEC