E 21º51'15.69"
N 49º46'49.36"

Murowana cerkiew pw. św. Michała Archanioła jak podają najnowsze opracowania została wzniesiona w latach 1914 - 1917. Cerkiew została wybudowana przez ludność ruską nazwaną przez etnografów "Zamieszańcy". Obecnie spełnia funkcję kościoła pw. Niepokalanego Serca NMP. Jej projektantem był Wasylij Nahirnyj, absolwent Politechniki Lwowskiej, autor ponad 200 zrealizowanych projektów cerkwi. Cerkiew w Krasnej zaprojektowana jest zgodnie z wytycznymi soboru z 1891roku. Zbudowana na planie krzyża, prezbiterium skierowane w stronę wschodu, wejście po przeciwległej stronie. Centralną część stanowi nawa główna - po lewej i prawej stronie w ramionach krzyża znajdują się wyraźnie mniejsze od głównej nawy boczne. Wysoko wznoszą się trzy wieże uwieńczone charakterystycznymi dla architektury cerkiewnej kopułami, na których szczytach znajdują się metalowe krzyże.
Do wnętrza wiedzie główne wejście od strony zachodniej. Dawny babiniec teraz określa się mianem przedsionka pod chórem. Nad nim znajduje się miejsce przeznaczone dla chóru gdzie podziwiać można zabytkowy, późnobarokowy prospekt organowy z końca XVIII wieku, trójdzielny z rzeźbą św. Michała Archanioła w zwieńczeniu (pochodzi z kościoła w Czudcu). Na wprost, na końcu nawy głównej znajduje się prezbiterium z ołtarzem głównym. Po lewej i prawej stronie prezbiterium znajdują się drzwi prowadzące do zakrystii (diakonikon i prothesis). Podejrzewa się, że pierwotne wyposażenie i wystrój wnętrza cerkwi były bardzo bogate i piękne ze względu na fakt, że wszelkie obrazy, ikony, dekoracje ( w tym ołtarze, ambona, chorągwie) i inne zostały przeniesione ze starej cerkwi. Jednakże dobra te zostały zabrane przez wysiedloną w lipcu 1945 roku ludność . Pierwsza msza w obrządku rzymskokatolickim została odprawiona we wrześniu 1945 roku. Przez kolejne dwa lata nieregularnie msze święte odprawiał ksiądz dojeżdżający z Lutczy. Następnym krokiem było ustanowienie wikariatu eksponowanego probostwa w Lutczy. Ekspozytem filii w Krasnej został mianowany kapelan AK ks. Józef Zuba. Wyposażenie niezbędne do sprawowania mszy św. wypożyczono z parafii sąsiednich. Wraz z upływem czasu parafianie odnawiali sukcesywnie swoją świątynię. Generalny remont przypada na lata 90-te XX wieku, kiedy kościół otynkowano, odnowiono poszycie dachowe, wykonano malowanie wewnątrz świątyni. Wykonano nowe ławki, ołtarze oraz centralne ogrzewanie.

Źródło: http://krasna.pl/kosciolcer.htm (08.10.2009)