E 21°12'29.75"
N 49°56'45.50"

Dwór w Zwiemiku jest jedynym w gminie Pilzno zabytkiem architektury klasycystycznej. Wprawdzie historii jego nie znamy, ale z pewnością nie popełnimy wielkiego błędu przyjmując, iż powstał on około 1830 roku. Nie można też wykluczyć, iż inicjatorem jego budowy był Czesław Chorodyński, odnotowany jako właściciel Zwiernika osiem lat później. Wtedy zapewne został założony otaczający go park romantyczno-krajobrazowy z rozległą polaną rozpościerającą się przed jego zwróconym ku wschodowi frontonem, ograniczającą go od południa i zachodu aleją grabową, romantycznym kopcem z "grotą", mającą postać nakrytej kamiennym sklepieniem piwnicy i sztucznym strumieniem oraz sąsiadujący z nim od północnej strony niewielki sad. Dwór zwiemicki powstał i trwa jeszcze pomimo wieloletniego opuszczenia i postępującej rujnacji jako budynek w całości murowany, parterowy, rozsiadły szeroko jak wszystkie staropolskie dwory. Zbudowany na planie prostokąta ma dwutraktowy rozkład wnętrz przedzielonych korytarzem międzytraktowym, od frontu dwukolumnowy wgłębny portyk poprzedzający obszerną sień, a od tyłu owalny ryzalit mieszczący reprezentacyjny salon na parterze oraz wydzieloną część strychową o trzech okrągłych okienkach, nakrytą wielopołaciowym dachem. połączonym tzw. koszami z czterospadowym dachem właściwym dworu, pokrytym ceramiczną dachówką zakładkową. Ostatnimi właścicielami dworu i zwiemickiego majątku byli Jan i Adam Preisnerowie. Po jego rozparcelowaniu w ramach przeprowadzanej w 1945 roku reformy rolnej dwór wraz z parkiem przeszedł na własność skarbu państwa i zamieniony został w budynek szkolny. Wtedy to do jego północnej ściany dobudowano ceglaną przybudówkę z mieszczącą się w niej wiejską placówką pocztową. Po wybudowaniu na terenie dawnego folwarku i sadu w latach 60. ubiegłego wieku szkoły Tysiąclatki urządzono w nim mieszkanie dla nauczycieli. W roli domu nauczycielskiego pozostawał następnych dwadzieścia lat. Ale około 1980 roku został opuszczony. A teraz, jako własność prywatna, tak jak znajdujące się w jego sąsiedztwie dwa budynki gospodarcze, popada w ruinę. A dzieje się tak pomimo, że jest jednym z nielicznych przykładów tego rodzaju siedziby ziemiańskiej z początków XIX wieku, a przy tym ma swoje miejsce w historii literatury polskiej. Trzeba bowiem wiedzieć, że to z nim właśnie związane były losy bohaterów wydanej w 1851 roku najlepszej z powieści historycznych poety i pisarza Zygmunta Kaczkowskiego (1825-1896) pt. "Murdelio".

Źródło: http://www.pilzno.um.gov.pl/tresc/hist/wies2.php (lipiec 2010)