E 21°51'48.87"
N 49°34'15.60"

Cmentarz żydowski (kirkut) został założony w II poł. XVI wieku. Początkowo grzebano tu zmarłych ze wszystkich miejscowości należących do kahału tj. 9 miast i 84 wsi, pod koniec XIX w. na rymanowskim kirkucie grzebano miejscowych Żydów. Zachowało się tu ok. 800 macew, są to nagrobki kamienne, zwrócone na wschód, ku Jerozolimie. Na kilkudziesięciu macewach widoczne są hebrajskie epitafia z bogatą symboliką. Epitafia zawierają imiona zmarłych i datę pochówku, a symbolika dotyczy płci, pochodzenia czy pozycji zmarłego w społeczności żydowskiej. Najstarsza z odczytanych macew pochodzi z 1826 roku, pozostałe z XIX i początków XX wieku. W centralnej części kirkutu zbudowano dwa ohele. W pierwszym, od strony północnej, znajduje się grób cadyka Cwi Hirsza (1788-1847) uznanego cudotwórcy i jego syna cadyka Józefa Friedmana (zm. 1913 r.). W drugim, starszym spoczywa cadyk Menachem Mendel (1745-1812), człowiek wykształcony, znany jasnowidz i uzdrowiciel oraz jego żona. Za życia zjeżdżali do nich Żydzi z całej Europy, a do dziś ich groby odwiedzają żydowscy pielgrzymi z całego świata, zostawiając przy nich spisane na kwitałe prośby. Kadisz odmówił też Isidor Izaak Rabi (1898- 1988) - laureat Nagrody Nobla z fizyki (1944 r.), który w 1971 roku odwiedził miasto swego urodzenia, znane mu tylko z opowieści rodziców. Od czasów drugiej wojny światowej nie urządza się na cmentarzu pogrzebów, ale kirkut na zawsze pozostanie miejscem pamięci o tych, którzy przez wieki tworzyli historię miasta.

Źródło: http://bit.rymanow.vel.pl (czerwiec 2010)