E 21º43'32.01"
N 49º32'56.29"

Kościół parafialny pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny to murowana, trójnawowa budowla z 1756 roku. Od zachodu przylega kruchta, dobudowana prawdopodobnie w 1907 r. Ściany wewnętrzne zdobi polichromia wykonana przez malarza Ignacego Sroczyńskiego. Ołtarz główny i ołtarze boczne są replikami ołtarzy XVIII wiecznych, odtworzonych przez krośnieńskiego rzeźbiarza Andrzeja Lenika. W ołtarzu głównym obraz Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, w sukience i z koroną, barokowy, wzmiankowany w wizytacji kościoła w 1720 roku, przemalowany, obecnie odrestaurowany. Dwa boczne ołtarze w lewym św. Barbara, w prawym św. Józef z Dzieciątkiem, w zwieńczeniu św. Jan Chrzciciel. Ambona z 1905 r. wykonana przez Andrzeja Lenika na wzór dawnej z ok. 1756 roku, fundacji Macieja Zachariasza.
W świątyni znajduje się interesująca chrzcielnica w kształcie łodzi, rokokowa z około 1756 r. z bogatą dekoracją snycerską, z pokrywą zwieńczoną rzeźbą chrztu Chrystusa. Ambona, jest również kopią ambony z 1756 r. wykonana przez A. Lenika. W przęśle zachodnim nawy głównej kościoła znajduje się chór muzyczny wsparty na profilowanych arkadach filarowych, odsklepiony kolebkowo – krzyżowo, parapet wklęsło – wypukły, zwieńczony profilowanym gzymsem. Ciekawe są również rzeźby, które obecnie znajdują się w tzw. skarbczyku: Chrystus Zmartwychwstały – barokowa z XVII – XVIII wieku, św. Wojciech (z dawnego ołtarza głównego), św. Stanisław bp. Mojżesz, anioł (dawne zwieńczenie ołtarza).

Źródło: Małgorzata Kowalewska, "Kościół parafialny w Jasionce", Dukielski Przegląd Samorządowy, Nr 6 (218), Czerwiec 2009 rok XIX