E 22º23'29.11"
N 49º49'31.44"

Fundatorem pierwszego kościoła w Dubiecku, zbudowanego w 1407 roku w obecnym parku zamkowym był Piotr Kmita, kasztelan lubelski. Ten sam Kmita zbudował w Dubiecku drugi kościół pod wezwaniem Świętego. Ducha. Na początku XVI wieku Stanisław Stadnicki luteranin zabiera katolikom kościół Świętego Ducha, a potem kościół parafialny. Oddaje go po 40 latach syn Stanisława Andrzej Stadnicki. W roku 1626 Jerzy Krasicki burzy kościół i wszystkie budynki parafialne. Parafia przenosi się do kaplicy stojącej w miejscu obecnego kościoła, która rozbudowana służyła wiernym 130 lat, aż do roku 1926. Ksiądz Harun-Karakulski zbiera fundusze na budowę nowego kościoła. W 1934 roku ksiądz Górnicki zaczyna budowę obecnego kościoła, po jego śmierci budowę prowadzą dalej: ksiądz Pawlikiewicz, a po nim ksiądz Jedziniak, który doprowadził mury do połowy okien. Od 1939-1948 przerwa w budowie. W roku 1952 budowę podejmuje i po 4 latach doprowadza do końca ksiądz Kazimierz Lisowicz. 24.VIII. W1952 roku J. E. ks. ord. F. Barda dokonał uroczystej konsekracji, nowego kościoła pod wezwaniem Niepokalanego Serca NMP i Św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza. Wymiary kościoła: długość 49 metrów, szerokość w krzyżu 41 metrów. Projektował go inż. arch. Tadeusz Pisiewicz ze Lwowa. Polichromię projektował i wykonał prof. Stanisław Jakubczyk z Krakowa. Wnętrze kościoła, ławki, ołtarze boczne, projektował ksiądz J. Mucha. 21.X.1971 roku J. E. bp. ord. Ignacy Tokarczuk poświęca 38 – głosowe organy wykonane przez firmę Theodor Bochme. 25.XI.1973 roku J. E. ks. bp. Stanisław Jakiel konsekruje nowy ołtarz marmurowy i umieszcza w nim relikwie Św. Marii Goretii.