E 21º38'40.24"
N 49º52'00.55"

Pałac wzniesiony został na początku XVIII w. dla Firlejów jako murowany dwór myśliwski na rzucie prostokąta, piętrowy, dwuskrzydłowy z sienią na osi, oraz z wieżą od frontu, w której na piętrze znajdowała się kaplica. Pałac został uszkodzony w 1772 r. w czasie walk konfederatów barskich. Przebudowany w latach 1779-1780 staraniem Rocha Jabłonowskiego, w stylu saskiego rokoko wg planów nieznanego architekta. Przekształcony gruntownie w latach 1871-1872 staraniem hr. Franciszka Mycielskiego wg projektu Filipa Pokutyńskiego (podwyższono górną kondygnację, odbudowano klatkę schodową, wykonano nowe podziały wnętrza, kaplicę na parterze, elewację zewnętrzne i dach). Częściowo uszkodzony w czasie działań wojennych 1915 r. Restaurowany w latach 1932-1933 i po drugiej wojnie światowej. Układ wnętrz dwutraktowy, murowany z kamienia i cegły. Na parterze na osi sień od zachodu tzw. pokój sklepiony (dawny skarbiec), nakryty kolebką. W pomieszczeniach na piętrze salon i jadalnia (dwa kominki murowane 1871-1872 r.), portale kamienne, dach kryty dachówką.