E 22°52'58.00"
N 49°53'55.65"

Pierwszy dwór w Sośnicy wzniósł Konstanty Korniakt, który przyjechał do Polski z Krety około 1560 roku i po dorobieniu się fortuny jako celnik ziem ruskich kupił między innymi te tereny. Jego syn, również Konstanty, rozbudował istniejący budynek w dwuskrzydłowy zamek. W roku 1605 Stanisław Diabeł Stadnicki złupił zamek sośnicki do czego doprowadziły nieporozumienia finansowe z Korniaktami. Po odremontowaniu zamek należał nadal do Korniaktów, a w wyniku małżeństwa Elżbiety, wnuczki Konstantego Juniora, z Marcinem Krasickim zamek przeszedł w ręce tej rodziny. Później posiadłość należała kolejno do Jędrzeja Modrzewskiego, Aleksandra Łaszcza, a w XVIII wieku do Potockich. W XIX wieku zamek był własnością Lubomirskich, a potem Stadnickich. Z ich czasów, z połowyXIX wieku, pochodzi kartusz z herbem Śreniawa  na bramie wjazdowej. Podczas I wojny światowej zamek został zniszczony, a po wojnie wykupili go Gilowscy, którzy rozebrali jedno skrzydło mieszkalne z bramą wjazdową.